Sidney Lumet otrzymał propozycję pracy reżysera, jednak ostatecznie wycofał się z projektu. Ostatecznie angaż dostał Brian De Palma, który był tak bardzo zafascynowany scenariuszem, iż zrezygnował z reżyserowania filmu pt: "Flashdance (1983)Flashdance".
John Travolta był brany pod uwagę do roli Manny'ego Ribery. Angaż ostatecznie otrzymał Steven Bauer.
Do roli Elviry Hancock pod uwagę brane były: Isabelle Adjani, Karen Allen, Nancy Allen, Lucie Arnaz, Colleen Camp, Lindsay Crouse, Jamie Lee Curtis, Beverly D'Angelo, Dana Delany, Carrie Fisher, Tess Harper, Goldie Hawn, Marilu Henner, Margot Kidder, Jessica Lange, Kathleen Quinlan, Theresa Russell, Debra Winger i Susan Day. Ponadto ofertę wcielenia się w postać odrzuciły: Joanna Cassidy, Glenn Close, Jodie Foster oraz Brooke Shields.
O rolę Elviry Hancock ubiegały się: Blanche Baker, Priscilla Barnes, Sandra Bernhard, Kate Capshaw, Courteney Cox, Melanie Griffith, Marg Helgenberger, Leann Hunley, Amy Irving, Lorna Luft, Camryn Manheim, Laraine Newman, Annie Potts, Sharon Stone, Janine Turner, Sela Ward, JoBeth Williams i Stephanie Zimbalist. Angaż ostatecznie otrzymała Michelle Pfeiffer.
Ofertę zagrania jednej z ról w filmie odrzucił Edward James Olmos.
Robert DeNiro odrzucił ofertę zagrania roli Tony'ego Montany. Angaż ostatecznie otrzymał Al Pacino.
Steven Spielberg przybył specjalnie na plan zdjęciowy, aby pomóc swojemu przyjacielowi, Brianowi De Palmie w realizacji ostatniej sceny.
Kaskader, który grał Hectora w scenie jego wypadnięcia przez okno, posiada zegarek na lewej ręce. Kiedy "prawdziwy" Hector wstaje, jego zegarek znajduje się na prawej ręce.
Kiedy Montana rozmawia z Sosą, jego okulary zmieniają ułożenie.
Kiedy Tony zabija Hectora na ulicy, ustawienie dalszego planu się zmienia. Najbardziej zauważalną zmianą jest stojący na schodkach starszy mężczyzna.
Kiedy Tony ogląda Octavia, w odbiciu w oknie widać, że trzyma on w ustach cygaro. W następnej scenie Tony dopiero wkłada sobie cygaro do ust.
Kiedy Tony, Manny i Elvira są w restauracji, Elvira zmienia swoją pozycję między ujęciami. W jednej scenie w swej lewej ręce trzyma cygaro, a lewe ramię trzyma nad stołem. W następnej scenie jej lewe ramię opada, a w prawej ręce trzyma kieliszek.
Kiedy Tony i Gina przytulają się po ich pierwszym spotkaniu, układ rąk zmienia się między ujęciami.
Na początku filmu na plaży Miami Beach, w dalszym planie można zauważyć pudełka firmy USA Today. Firma USA Today zaczęła usługiwać na Florydzie dopiero pod koniec 1982 r., a wydarzenia przedstawione w filmie to kwiecień 1980 roku.
Kiedy Tony walczy z armią Sosy, zostaje postrzelony i upada. W tym czasie granatnik odłamuje się od karabinu, ale w następnym ujęciu, kiedy Tony przeładowuje karabin, granatnik jest na swoim miejscu.
Po zabiciu Manny'ego przez Tony'ego, na szlafroku Giny pojawia się wielka plama krwi po swojej prawej stronie. Kiedy Gina wysiada z wozu w rezydencji Tony'ego, na szlafroku nie ma żadnej plamy.
W restauracji szkło jednego z luster zostaje rozbite. W następnym ujęciu lustro jest całe.
Podczas strzelaniny w klubie Octavio spada kapelusz z głowy. Kilka ujęć dalej kapelusz wraca na jego głowę.
Kiedy Tony idzie zabić Franka, Lopez mówi: "Look Tony, please don't kill me." Wypowiadane słowa nie zgadzają się z ruchem jego ust.
Kiedy Tony zabija Alberto w samochodzie, krew zabryzguje szybę, co znaczy, że kula przedziurawiła głowę na wylot. Jednak szyba nie ma żadnej dziury lub stłuczenia.
Podczas zasadzki w klubie, mężczyzna występujący w śmiesznym kostiumie, zostaje zabity dwa razy.
Kiedy Tony i Manny są na plaży, u Tony'ego widać pot pod prawą pachą. Kilka ujęć potem nie ma śladu potu.
Zmienia się pozycja Marty, kiedy zostaje zastrzelona. Najpierw leży ona na dolnej części łóżka, a następnie na górnej.
Kiedy Manny strzela w szkło w "scenie piły mechanicznej", można wyraźnie zobaczyć w przybliżeniach, że szkła na podłodze nie ma.
Kiedy Tony daje prezent Ginie w domu jego matki, Gina ma bardzo długie paznokcie. W przybliżeniach widać, że paznokcie są krótkie.
Kiedy Tony'emu jest nalewany szampan w klubie "Babylon", wkłada on sobie do ust cygaro i podnosi kieliszek. W następnym ujęciu cygaro znika.
Kiedy Tony idzie do Elviry porozmawiać o posiadaniu dzieci, można zauważyć odbijające się światło oświetleniowe planu w jego okularach, kiedy siedzi na krześle.
Kiedy Tony po raz pierwszy rozmawia w cztery oczy z Alejandro Sosą, pomiędzy ujęciami zmienia się sposób ustawienia znajdujących się na stole imbryka i lornetki.
Gdy Hector wyskakuje z hotelu na podest, kawałek ziemi "rusza się", ujawniając, że jest to materac.
Kiedy Tony i Angel zmierzają do mieszkania Hectora dokonać próby zakupu narkotyków, słońce świeci na zachodniej strony ulicy na wprost (rzut popołudniowy). W następnej scenie, kiedy dziewczyna stojąca na ulicy flirtuje z Mannym przy jego aucie, słońce świeci ze wschodu (rzut poranny). W kolejnej scenie, kiedy Tony goni Hectora aby go zabić, słońce znowu świeci na zachodniej stronie ulicy (rzut późnego popołudnia).
W scenie w której tygrys Tony'ego pokazany jest pierwszy raz, w tle widać bilbord z nowym Chevroletem Corvette. Pierwsze Corvetty z rocznika '84 nie zostały wydane w '83.
W scenie z piłą, po postrzeleniu Manny'ego, zabójca z rewolwerem podnosi karabin Marty. W następnym ujęciu z widokiem znad głowy, zabójca ten nadal trzyma rewolwer, natomiast karabin leży obok, na łóżku.
Gdy Tony wybiega z klubu Babylon po postrzeleniu, obok jego auta stoi pewien samochód. W następnym ujęciu, kiedy Tony odjeżdża, samochód ten znika.
Kiedy Tony leży w jacuzzi, Elvira nazywa go dupkiem i wychodzi z pokoju, zamykając za sobą drzwi. Jednak kiedy potem Manny wstaje z krzesła i informuje Tony'ego o wyjściu na randkę, możemy zauważyć, że te same drzwi są otwarte.
Tuż przed strzelaniną w klubie Babylon, w ostatnim zbliżeniu na twarz Tony'ego możemy zauważyć odbijającego się w lustrze reżysera Briana De Palmę.
Podczas zamieszek w Freedomtown, Rebenga opuszcza budkę telefoniczną. Po jego wyjściu można dostrzec, że telefon z tyłu nie posiada żadnych przewodów.
Gdy postrzelony Manny leży w motelowym łóżku z nagą kobietą, na jego ciele nie ma żadnych śladów po kulach.
Pod koniec filmu Gina sześciokrotnie strzela do Tony'ego z rewolweru Smith & Wesson Model 36. W rzeczywistości wspomniana broń posiada bębenek tylko na pięć pocisków.
Ekipa filmowa odbija się w okularach przeciwsłonecznych Michelle Pfeiffer, gdy grana przez nią bohaterka opuszcza salon Porsche.
Gdy Tony wygania Hectora z hotelu, za nimi na chodniku widać białą torebkę. Znika ona następnym ujęciu, gdy Montana do niego strzela.
Na początku produkcji można dostrzec, że Tony Montana ma wytatuowane serce na prawej dłoni, między kciukiem, a palcem wskazującym. W późniejszym okresie filmu wspomniany obrazek jest obrócony o 180 stopni.
Roleta w oknie domu matki Tony'ego jest do połowy opuszczona. Jednak, gdy Gina podąża za Tonym na zewnątrz budynku, wspomniana roleta jest całkowicie podniesiona.
Kiedy ochroniarze Tony'ego próbują przekonać go do ucieczki, na kamerach widać biegnących agentów Sosy. Kilka minut później, po zlikwidowaniu ochrony Montany, można dostrzec, że kamery nadal odtwarzają ten sam materiał.
Hector wyrzuca przez okno zakrwawioną piłę łańcuchową. Gdy chwilę później mężczyzna wyskakuje tą samą drogą, a następnie ląduje obok wspomnianego narzędzia, można dostrzec, że cała krew zniknęła.
Tytułowa blizna bardzo często zmienia swoje położenie, a nawet znika z twarzy Montany. Na przykład podczas sceny, gdzie Tony i Manny wracają z klubu Babylon, jego lewy policzek jest pozbawiony szramy.
Kiedy Tony i chłopaki podążają za białym samochodem, aby wysadzić go zdalnie, na desce rozdzielczej ich pojazdu znajdują się dwie puszki po piwie i dwa pojemniki na żywność. Na zewnętrznych ujęciach Montany można dostrzec, że metalowa puszka znajdująca się najbliżej niego jest częściowo zgnieciona, ale na wewnętrznych ujęciach wspomniany pojemnik jest nieuszkodzony.
Po tym, jak Tony oraz Manny kończą pierwszą rozmowę z Omarem, a następnie zamierzają opuścić kawiarnię, mężczyzna w jasnobrązowej koszuli i białych spodniach korzysta z telefonu w budce przed lokalem. Znika on, gdy Montana rzuca fartuchem we właściciela wspomnianego przybytku, by po chwili ponownie pojawić się w budce telefonicznej.
Natychmiast po strzelaninie w nocnym klubie Tony i inni klienci wybiegają, aby wskoczyć do zaparkowanych samochodów i odjechać. W rzeczywistości na terenie takich lokali klucze są zawsze przechowywane w zakodowanych szafkach, który wymagają od klientów potwierdzenia tożsamości, nie zostawia się ich w autach.
Tony używa karabinu M16 posiadającego magazynek na 30 nabojów oraz zamontowany granatnik M203. Jednak Montana wymienia magazynek tylko dwukrotnie, pomimo wystrzelenia około 120 pocisków. Także błysk wylotowy z lufy jest mocno przesadzony.
Kiedy Tony odwozi z klubu nocnego do domu swego pijanego kumpla, można dostrzec, że auto ma kierownicę po prawej stronie.
Podczas sceny z prysznicem, Tony strzela do jednego z ludzi Hectora z jego własnej broni, którą jest półautomatyczna Beretta 92 kalibru 9 mm. Jednak można dostrzec, że kiedy Montana oddaje pojedynczy strzał, kurek pistoletu jest nadal opuszczony, zamek się nie cofa, a do tego nie wyskakuje łuska, co wskazuje na użycie jednostrzałowego rekwizytu.
W pobliżu hotelu w Miami Beach, gdzie rozgrywa się scena z użyciem piły mechanicznej, można dostrzec zaparkowane niebieskie Camaro trzeciej generacji. Scena ma miejsce w 1980 roku, a wspomniane auta zaczęto produkować dopiero dwa lata później.
Na zewnątrz Lopez Motors można dostrzec kalifornijskie palmy wachlarzowe, które nie występują na terenie południowej Florydy.
Zanim Kolumbijczycy wyciągną broń w motelu, na stole znajduje się kilka pojemników z żywnością, torebka ciasteczek i puszka po napoju. Po potyczce Hector wyciąga piłę łańcuchową z pudełka, a Tony opiera się o stół, na którym wspomniane opakowania są teraz porozrzucane w różnych miejscach. Przedmioty wracają na swoje pierwotne miejsca, gdy kilka minut później Manny wchodzi do pomieszczenia.
Kiedy Tony strzela do detektywa zajmującego się narkotykami, można dostrzec, że broń stróża prawa znika z jego kabury na chwilę przed oddaniem strzału.
Podczas przesłuchania Tony'ego przez dwóch funkcjonariuszy w Urzędzie Imigracyjnym, można dostrzec, że ich głosy zostały dubbingowane.
Pod koniec filmu Tony upuszcza swój karabin M16, gdy zostaje postrzelony przy barierce. Wspomniana broń znika, gdy chwilę potem mężczyzna wpada do basenu.
Zdjęcia do filmu nakręcono w Miami, Miami Beach, Davie, Key Biscayne (Floryda, USA), Los Angeles, Montecito, Torrance, Santa Barbara, West Hollywood, Universal City (Kalifornia, USA) oraz Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Akcja "Człowieka z blizną" rozgrywa się na Florydzie, więc Brian De Palma postanowił tam kręcić swój film. Po przyjeździe do Miami problemy zaczęły rosnąć lawinowo. Tamtejszej kubańskiej mniejszości nie spodobał się scenariusz i zażądano zmian (chcieli, żeby Montana był komunistycznym agentem nasłanym przez Fidela Castro) pod groźbą śmierci. Ta sytuacja zmusiła De Palmę do przeniesienia produkcji do Kalifornii, co kosztowało go dodatkowe 5 mln dolarów.
Początkowo akcja produkcji miała rozgrywać się w Chicago (Illinois, USA), podobnie jak w oryginalnym filmie, ale ze względu na duże koszta postanowiono zmienić lokalizację na Miami (Floryda, USA).
Brian De Palma wymagał od Michelle Pfeiffer nieskazitelnego wyglądu. Jego obsesja na tym punkcie doprowadziła do tego, że pewnego dnia, gdy na planie filmowym dostrzegł u aktorki mikroskopijne zadrapanie na nodze, dostał furii, przerwał zdjęcia, i wznowił je dopiero wtedy, gdy rana została przykryta warstwą charakteryzacji.
Kiedy "Człowiek z blizną" został ponownie wypuszczony do kin w 2003 roku, studio chciało, aby Brian De Palma zmienił ścieżkę dźwiękową filmu tak, by w soundtracku znalazły się piosenki rap zainspirowane "Człowiekiem z blizną". Brian De Palma nie zgodził się.
Broń używana w filmie była wyposażona w elektroniczne urządzenia, dzięki którym pistolety i karabiny wystrzeliwały dokładnie wtedy, kiedy otwierała się przesłona obiektywu. "Człowiek z blizną" był pierwszym filmem, który wykorzystywał takie urządzenia.
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 29 listopada 1982 roku, a zakończyły 15 lipca 1983 roku.
Oliver Stone, podczas zbierania informacji przed pisaniem scenariusza, omal nie zginął, bo grupka handlarzy na karaibskiej wyspie Bimini wzięła go za policyjnego tajniaka. Na jego szczęście w ostatniej chwili zdołał przekonać ich, że jest człowiekiem z Hollywood z Oscarem na koncie.
Oliver Stone nazwał Tony'ego Montana na cześć swojego ulubionego piłkarza, Joe Montany.
Zdjęcia z udziałem Ala Pacino trzeba było przerwać na kilka tygodni po tym, gdy aktor podczas sceny strzelaniny, chwycił ręką za lufę broni i doznał poparzenia.
Michelle Pfeiffer przypadkowo pocięła twarz Alowi Pacino podczas kręcenia filmu.
Alejandro Sosa jest wzorowany na Roberto Suarezie (1933-2000), prawdziwym boliwijskim lordzie narkotykowym i handlarzu, który odegrał główną rolę w ekspansji handlu kokainą w swojej ojczyźnie.
Zdjęcie generała Cocombre'a, które Sosa pokazuje Tony'emu i reszcie jego gości, w rzeczywistości przedstawia pułkownika Luisa Arce Gómeza, który był członkiem tzw: "przewrotu kokainowego", rządzącym Boliwią od 1981 do 1982 roku.
Al Pacino wzorował się na kreacji Meryl Streep w filmie pt: "Wybór Zofii", aby lepiej wcielić się w postać imigranta Tony'ego.
Film jest dedykowany Benowi Hechtowi i Howardowi Hawksowi, scenarzyście oraz reżyserowi oryginalnego "Człowieka z blizną" z 1932 roku.
Gdy film wyświetlano na terenie Turcji, jego tytuł zmieniono na: "Sycylijczyk", chociaż na ekranie nie pojawia się ani jedna postać wywodząca się ze wspomnianej wyspy.
Kiedy Brian De Palma przesłał film do MPAA, przyznano mu ocenę: "X", po wprowadzeniu poprawek wysłał jeszcze dwukrotnie materiał i za każdym razem werdykt był identyczny. Reżyser odmówił dalszych ingerencji i przy pomocy producenta Martina Bregmana zorganizował przesłuchanie przed MPAA, gdzie powołani przez niego eksperci zaświadczyli o antynarkotykowym przesłaniu produkcji. Dzięki temu "Człowiek z blizną" otrzymał ocenę: "R", mimo to De Palma i tak wysłał do kin pierwotną wersję swego dzieła, do czego przyznał się dopiero kilka miesięcy później, po wypuszczeniu filmu na kasety VHS.