Właśnie obejrzałam i cóż...

Animacja nieco nudnawa. Tak naprawdę dopiero koniec się rozkręcił. Dokładnie rzecz biorąc najbardziej się wkręciłam, kiedy Mumble wraz z ekipą wyruszają, by się dowiedzieć, co lub kto zabiera im ryby.
Do tego momentu chciałam odejść od TV, bo nie mogłam usiedzieć na miejscu.

Co więcej- polskie tłumaczenia bez sensu- oglądałam wprawdzie z polskim dubbingiem, więc nie wiem, jak to się ma do oryginału, ale ciekawi mnie to. Bo, przykładowo- kosmici- brzmiało durnie. Albo tekst Lowelasa "a potem bara-bara"- czy to animacja dla dzieci? Bo może źle trafiłam.

Denerwowało mnie również, że nie było napisów pod piosenkami śpiewanymi po angielsku- spoko,m ja zrozumiałam, ale małe dzieci chyba niekoniecznie.

ALE jest i kilka dobrych stron filmu.

Po pierwsze poruszany problem. Właśnie dzisiaj w radio słuchałam o bojkotowaniu cyrków- jako, że tresura zwierząt cyrkowych odbywa się poprzez stosowanie batów, bicie zwierząt etc. I oglądając dziś "Happy feet" nieźle się wpasowałam w ten temat.
W kanonie bajek dla dzieciaków to rzeczywiście nowość- trochę schematyczna (ale jak sam Lowelas na koniec mówi- "miłość zawsze zwycięża", więc trudno, by skończyło się inaczej). Animacja uwrażliwia na to, że wraz z wygodą ludzi, gdzieś kończy się wygoda dla zwierząt.
Zresztą popularna definicja wolności jest podobna- twoja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna drugiej osoby.

Z fajnych elementów- TUPOT. O kurcze, normlanie wyjechane w kosmos!
Niesłychanie przypadło mi do gustu i nieustannie przypominało o show Mchaela Flatleya "Lord of the Dance" (jak ktoś nie słyszał, to można zobaczyć tutaj fragment: http://www.youtube.com/watch?v=vR_51ygQb8U ).

Urzekły mnie jeszcze małe pingiwnki, były po prostu przesłodkie ;]

Ale to tyle dobrego. Oceniam animację 6/10- nie zachwyciła mnie jakoś szczególnie, ale mimo wszystko jest niezła.